گاه‌نوشت

شاید هم بی‌گاه نوشت! که جمعاً بشود: گاه و بی‌گاه نوشت

گاه‌نوشت

شاید هم بی‌گاه نوشت! که جمعاً بشود: گاه و بی‌گاه نوشت

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «مهدی محمدی» ثبت شده است

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم، مهدی محمدی، عضو شورای سردبیری روزنامه وطن امروز، حسین قربانزاده، سردبیر روزنامه همشهری شب گذشته میمان برنامه دیروز، امروز، فردا بودند و در طول برنامه نیز با حسین انتظامی معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مصطفی کواکبیان، مدیر مسئول روزنامه مردم‌سالاری تماس تلفنی برقرار شد.

مهدی محمدی عضو شورای سردبیری  روزنامه وطن امروز در پاسخ به این سؤال مجری در رابطه با این که برخی می‌گویند در این فضای دوسال و با توجه به تغییر و تحولاتی که در قوه مجریه و دولت داشته‌ایم فضای عرصه رسانه بهتر و بازتر شده است، اظهار داشت: من در مسیر آمدنم به این فکر می‌کردم که آیا ما قادریم مجموعه نگاهمان به موضوع  رسانه به خصوص مطبوعات یعنی رسانه‌های مکتوب را در ذیل یک اصول کلی جمع‌بندی کنیم یا نه؟ در حقیقت این سؤال را از خود می‌پرسیدم که آیا یک سری اصول کلی وجود دارد یا خیر.

وی ادامه داد: به نظرم قواعد و اصولی دارد که بر اساس آن هم می‌توان راجع به فضای مطبوعات قضاوت کرد هم می‌توان به پرسش شما پاسخ داد که آیا ما در دو سال گذشته به سوی گشودگی پیش رفته‌ایم یا فروبستگی. من عقیده دارم فضای رسانه و مطبوعات ما فضای پر آسیبی است و ما به سمتی حرکت می‌کنیم که این آسیب‌ها متأسفانه بر فرصت‌ها در این فضا می‌چربد.

محمدی تأکید کرد: یک اصلی را که باید به آن توجه داشت این است که در فضای رسانه‌ای حتما تخصص لازم است، اما تعهد مهم‌تر است. اگر جامعه رسانه و فضای مطبوعات ما به ارزش‌های انقلابی، به منافع ملی و اخلاق اجتماعی متعهد نباشد می‌تواند آسیب‌های جدی وارد کند. اما اگر رسانه‌ای متعهد باشد ولی متخصص نباشد حداکثر اتفاقی که می‌افتد این است که ناکارآمد است ولی حداقل آسیب‌های جبران ناپذیر به وجود نمی‌آورد.

وی افزود: متأسفانه ما به سمتی در حرکت هستیم که برخی از اهالی رسانه‌ و حتی برخی از مسئولان در حال نفی مفهموم تعهد در این فضا هستند، یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های تعهد در فضای رسانه‌ای و در فضای امروز ایران این است که بدانیم دشمنی وجود دارد و باید با این دشمن مرزبندی کرد.

عضو شورای سردبیری روزنامه وطن امروز تصریح کرد: یکی از مشکلاتی که ما امروز داریم این است که وجود و توطئه و طراحی دشمن انکار می‌شود، اما واقعیت این است که دشمنی وجود دارد که نباید طبق فرموده آقا پازل آن را تکمیل کرد. باید این پازل را شناخت و نباید آن را تکمیل کرد.

وی با بیان این که یک اصل دیگری که من نگران آن هستم این است که یک تفکیک شیطنت‌آمیزی بین منافع ملی و اصول ایدئولوژیک در فضای رسانه‌ای و مطبوعات دارد صورت می‌گیرد گفت: آن چیزی که امام به ما یاد دادند، این است که منافع ملی ما همان اصول ایدئولوژیک ما است و اصول ایدئولوژیک ما همان منافع ملی ما است اما امروز شاهد هستیم که در فضای رسانه و مطبوعات تلاش می کنند یک مرز مصنوعی، غیرواقع و خطرناک بین منافع ملی و اصول ایدئولوژیک بکشند و بعد به خیال خود به سمت منافع ملی بروند و اصول ایدئولوژیک را نفی بکنند.

حسین قربانزاده  سردبیر روزنامه همشهری در رابطه با صحبت‌های محمدی اظهار داشت: قاعدتا من هم به حرف‌های آقای محمدی معتقدم که دشمن وجود دارد باید دشمن را شناخت و باید با او مرزبندی داشت، زیرا برخی به این موضوع معتقد نیستند و فکر می‌کنند که این‌ها توهم است. اما من به وجود دشمن معتقدم و این که باید با او به ویژه در فضای رسانه مرزبندی وجود داشته باشد.اما قائعدتا من به این اصل یک تبصره می‌زنم  که این تبصره ما را از افراط و یا تفریط نجات می‌دهد. آن هم این است که درست نیست ما همه گرفتاری‌ها و چالش‌ها و معضلات را به دشمنان خارجی نسبت بدهیم.

وی بیان داشت: مرزبندی گفته شده با دشمن نیاز به یک تشخیص و هوشمندی و درایت دارد تا این مرز دقیقا مشخص شود مثلا حضرت آقا در بحث اقتصاد نفتی، و یا اخیرا بچه پولداری ملی که اخیرا مطرح کردند کاملا معطوف به اقتصاد متکی به درون بود و این که ما به درون باید اهمیت بیشتری بدهیم بعضی وقت‌ها برداشتی که از این در فضای رسانه‌ای و یا سیاسی کشور می‌شود برداشتی صرفا نازل و سطحی است و همیشه ما این معضل را داریم.

قربانزاده ادامه داد: یکی از معضلات این است که ما از ولایت دم می‌زنیم اما در عمل خود را مقید به فهم منظومه گفتمانی رهبری نمی‌دانیم و به سراغ یک سری مسائل سطحی می‌رویم.

وی تأکید کرد: این که باید با دشمن مرزبندی داشت حرف کاملا درستی است، اما این که ما صرفا فضای سیاست‌زده‌ای را ایجاد کنیم که همه کارهای دیگری که باید انجام شود با بهانه دشمن به تعویق و تأخیر بیفتد نکته درستی نیست.

محمدی در ادامه برنامه گفت: طبعا منظور من هم از این مرزبندی با دشمن این نیست که تمامی مشکلات را یک سره گردن دشمن انداخت و یا منظورم این نبود که رقبا و منتقدین خود را که داخل خانواده انقلاب هستند، در قایق دشمن قرار دهیم.

وی با بیان این مطلب که یک پدیده‌ای که قبلا هم وجود داشت اما دو سه سالی است که اوج گرفته است، اظهار داشت: این پدیده این است که یک شبکه‌ای از روابط تعریف شده بین بعضی از رسانه‌های دخلی با گروه‌ها در خارج ایران شکل گرفته است که اگر درباره رسانه‌های داخلی بحث داشته باشیم درباره آن طرف خارجی بحث وجود ندارد که ضد انقلاب است و هیچ وقت دلش برای اعتقاد ما و ملت ما نسوخته است.

وی تصریح کرد: بخشی از آن چه که تحت عنوان پروژه‌های حقوق بشری امروز علیه کشور دارد پیگیری می‌شود که البته تنها هم منحصر به حقوق بشر هم نیست دیتایش دارد از داخل کشور می‌آید. همین موضوع اسیدپاشی رسانه‌های ضد انقلاب مجموعه گزارش‌هایی که داده بودند کدهایش را از دو سه رسانه داخلی گرفته بودند. و این رسانه‌ها هم ابا نداشتند که به عنوان تغذیه‌کننده اصلی جریان ضد انقلاب مطرح شوند. این‌ها آشکارا برای ضد انقلاب کد دروغ تولید می‌کنند و ضرورت هم نمی‌بینند که یک عذرخواهی مختصر هم کنند.

محمدی تصریح کرد: در این اسیدپاشی‌ها برخی رسانه‌ها که از بودجه عمومی هم استفاده می‌کنند، آمدند بدون داشتن کوچکترین کد موضوع را به بچه‌های مؤمن و متدین و آمران به معروف نسبت دادند و بعد هم گفتند ما عملکردمان خوب بوده است. بعضی رسانه‌های ما به "کپی‌پیست" منابع ضد انقلاب تبدیل شدند که این بده و بستان ما را نگران می‌کند البته این به بخش اعظم فضای مطبوعاتی ما که دارند به فضای خود عمل می‌کنند ربطی ندارد.

در ادامه، انتظامی معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد مهمان تلفنی برنامه دیروز امروز فردا شد و در این تماس تلفنی در پاسخ به این که آیا شما نگران این موضوع هستید که در خانواده مطبوعات گاهی پازل دشمن تکمیل می‌شود، گفت: رسانه‌ها باید هوشمند باشند تا پازل دشمن را تکمیل نکنند، دستگاه‌های نظارتی هم باید به این ماجرا توجه داشته باشند که البته این توجه را دارند و باید تقویت بشود.

وی در رابطه با نمایشگاه مطبوعات امسال و برگزار نشدن این نمایشگاه در سال گذشته اظهار داشت: سال گذشته به دلیل این که این نمایشگاه نیازمند یک سری تغییرات جدی هم به لحاظ رویکردی و هم به لحاظ برنامه‌ها بود، برگزار نشد.

انتظامی تصریح کرد: امسال برخی بخش‌ها از جمله کسب و کار مربوط به مطبوعات، کودک و نوجوان، دین و اندیشه، رسانه‌های غیرفارسی زبان اضافه شده است. تقسیم‌بندی‌ها بیشتر بر اساس موضوعات است و یک رویکرد این بود که ما به عنوان فعالیت تصدی گرایانه فاصله گرفته و برگزاری نمایشگاه را به خود صنوف بسپاریم. امسال مقدمات این موضوع فراهم شده تا در سال آینده برگزار کننده نمایشگاه خود صنوف شورای هماهنگی که بین خودشان دارند باشند.

وی ادامه داد: قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات در سال 88 در تشخیص مصلحت نظام تصویب شد، این قانون درخشانی است که دولت را به انتشار اطلاعاتی مکلف می‌کند که برای آحاد مردم ایجاد حق یا تکلیف می‌کند و لذا به شکایت و پاسخگویی بیشتر کمک می‌کند و حتی کمکی است برای رسانه‌ها برای این که نقش نظارتی خود را بهتر انجام دهند.

معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد تأکید کرد: این موضوع متأسفانه متوقف شده بود که در دولت آقای روحانی عملیاتی شد و در کمیسیون ماده 18 این قانون، که متشکل از چند وزیر و رئیس دیوان عالی کشور و رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس است حدود یک ماه و نیم پیش تشکیل شد و دبیرخانه‌ای تأسیس شد و بنده هم دبیر این کمیسیون شدم.

وی افزود: آیین‌نامه اجرایی‌اش الان در دولت دارد نوشته می‌شود این قانون به جهت اهمیتش دارای سه آیین‌نامه است. یکی آیین‌نامه اجرایی کل قانون، آیین‌نامه ماده 18 و آیین‌نامه اجرایی ماده 8 قانون بنابراین برای این که ما معطل آیین‌نامه کل قانون نشویم شاکله اصلی را شروع کرده‌ایم. اما مسلما برای عملیاتی شدن دقیق قانون باید آیین‌نامه اجرایی تصویب شده و بعد مصوبات مجلس هم بر آن صحه بگذارد تا مغایر با قانون مادر نباشد.

انتظامی در رابطه با لایحه قانون جامع رسانه‌های همگانی تأکید کرد: این لایحه نیز در برنامه چهارم و پنجم توسعه به دولت تکلیف شده بود که این را تهیه کند. هدف هم این بود که با توجه به رسانه‌های نوپدید ما بیاییم در عرصه حقوق و مسئولیت‌ها و با رعایت اقتضای زمانه یک قانون جامع داشته باشیم تا با توجه به تفاوت‌هایی که رسانه‌ها دارند بر همه اینها یک وحدت رویه حاکم باشد.

وی افزود: این موضوع الان دوباره در کمیسیون فرهنگی مجلس مطرح است و با رایزنی‌هایی که با اعضا محترم کمیسیون فرهنگی مجلس انجام داده‌ایم قرار بر این شد که ما این را به عنوان لایحه تقدیم کنیم منتهی رویکرد ما این بود که نظر ذی‌نفعان مشترک به ویژه خود مطبوعاتی‌ها نیز در این رابطه در نظر گرفته شود.

انتظامی ادامه داد: یک پیش‌نویس تهیه شد به عنوان نظام صنفی رسانه، که این به غیر از آن لایحه جامع رسانه‌های همگانی است این پیش‌نویس که تهیه شده انتقاداتی به آن وارد شد لذا ما اعلام کردیم که در این رابطه و تا به دست آوردن یک اجماع هیچ عجله‌ای برای ارسال به مجلس نداریم.

وی در رابطه با موضوع اسیدپاشی و این که آیا به برخی از رسانه‌ها در رابطه با عملکردشان در این رابطه تذکراتی داده شده است یا خیر، اظهار داشت: در آخرین جلسه هیئت نظارت بر مطبوعات این موضوع مطرح و قرار شد دبیرخانه هیئت نظارت بر مطبوعات موظف شود تا یک بررسی جامع بر عملکرد رسانه‌ها در آن ایام داشته باشد تا اگر خطایی صورت گرفته تذکر داده شود.

وی در پایان سخنانش گفت: در جلسه دوشنبه هیئت نظارت بر مطبوعات دبیرخانه گزارشی را مطرح می‌کند.

مهدی محمدی، عضو شورای سردبیری روزنامه وطن امروز در ادامه ضمن ابراز امیدواری از اینکه معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد گزارش خوبی از عملکرد بعضی از رسانه‌ها در فتنه اسیدپاشی ارائه دهد، تاکید کرد: مسئله مهم در این زمینه این است که یک شبکه‌ای از روابط در حال شکل‌گیری است و بده بستانی از سوی یک جماعتی در داخل با خارج کشور ایجاد می‌شود که اگر این روند تثبیت شود اولین قربانی آن خود دولت خواهد بود چرا که این شبکه دائما مسائلی را تبدیل با مسائل اصلی می‌کند و نیز مسائل اصلی را اهمیت‌زدائی می‌کند و دراین بین دولت به اقتضای مطالبه افکار عمومی باید به دنبال احصای این امور برود که در نتیجه از وظایف اصلی خود غافل می‌شود.

وی همچنین با بیان اینکه رصد به تنهایی در این زمینه کفایت نمی‌کند، اظهار تاسف کرد: دشمن برخی از خواسته‌های خود را جامه رسانه‌ای می‌پوشاند و این یعنی وقتی با موضوع با ماهیت واقعیش طرف می‌شوی می‌بینی که این مسئله خرابکاری، جاسوسی و اقدام علیه امنیت ملی و فریب افکار عمومی است اما در ظاهر یک عملکرد رسانه‌ای است.

محمدی ضمن اشاره به اینکه در موضوع هسته‌ای تلاش دو طرف ایرانی و غربی به دنبال آن است که شرایط را به سمتی ببرد که اگر توافقی حاصل نشد تقصر را بر گردن دیگری بیاندازد، گفت: اما در این مورد برخی از رسانه‌هایی که داعیه حمایت از دولت را دارند فضا را به گونه‌ای تبیین می‌کنند که اگر توافقی حاصل نشد تقصیر با جمهوری اسلامی است پس نظام باید هزینه عدم توافق احتمالی را پرداخت کند.

حسین قربانزاده، سردبیر روزنامه همشهری با اشاره به اینکه رهبر انقلاب در دیدار با کارگزاران نظام خطاب به مطبوعات کشور تاکید داشتند که روی اعصاب مردم راه نروید، بیان کرد: از این کلام میتوان تعابیر متفاوتی داشت.

وی در ادامه گفت:ما معتقدیم دغدغه اصلی مردم مسائل اجتماعی است و می‌گوئیم بدیهات زندگی مردم نباید نادیده گرفته شود.

مصطفی کواکبیان مدیر مسئول روزنامه مردم‌سالاری طی تماس تلفنی در پاسخ به سوال رنجبران مجری برنامه مبنی بر اینکه چقدر فضای کار رسانه را سیاسی می‌دانید، اظهار کرد: معتقدم سیاسی بودن فضای مطبوعات چقدر با امنیت ملی ما همگام است چرا که سیاست‌زدگی به منافع ملی ما آسیب می‌زند.

وی با بیان اینکه کلی نگری درمورد اینکه مطبوعات ما نباید در پازل دشمن حرکت کنند را درست می‌دانم، گفت: قطعا کسانی که در موضوع اسید‌پاشی برای دشمنان کد‌سازی می‌کنند باید تذکر بگیرند اما واقعیت این است که ما مطبوعات را مرغ عزا و عروسی کرده‌ایم چرا که اصل موضوع باید جدی گرفته شود.

کواکبیان ضمن رد ادعای برخی مطبوعات زنجیره‌ای داخلی در مورد اینکه اسید‌پاشی‌های اصفهان کار بسیجیان و مرتبط با امر به معروف است، تاکید کرد: اما آنچه مسلم است باید به دنبال شناسائی عوامل اصلی در این قضیه برویم اما نباید همه مشکلات را بر سر مطبوعات‌مان خالی کنیم.

مهدی محمدی در واکنش به بحث‌های مطرح شده بیان کرد: همان مردمی که آدم‌های سیاسی نیستند از نتایج و آثار این زیرساخت‌های ایجاد شده آسیب می‌بینند و اولین آسیب هم جابجائی اهمیت پرداختن به مسائل است یعنی بجای سوق دادن افکار عمومی به سمت مسائل اصلی کشور به سمت مسائلی سوق داده می‌شود که بزرگ نمایی آنها پروژه سیاسی یک محفلی است که گاهی می‌دانیم از کجا نشات می‌گیرد.

وی در همین زمینه افزود: مذاکرات هسته‌ای مسئله‌ای است که می‌خواهد برای بنیادی‌ترین حقوق مردم و برای 10، 20 سال آینده تصمیم‌گیری کند بنابراین سوال کردن در این مورد که برادران و اساتید ما در این زمینه چه کارهایی دارند انجام می‌دهند، حق حتمی مردم است چرا که سوق دادن مردم به سمت حساس بودن به حقوق‌شان از وظایف رسانه است.

انتهای پیام/

http://www.tasnimnews.com/Home/Single/550716

متن یادداشت اختصاصی تسنیم به قلم مهدی محمدی با عنوان «به هر دو جنایت رسیدگی کنید» به شرح ذیل است:


یکم- تحلیل پدیده اسیدپاشی های اخیر در  اصفهان از منظر صرفا اجتماعی، نادیده گرفتن یک روند بسیار معنادار چندین ماهه است. در چند ماه گذشته، پازلی شامل چندین رویداد، تصمیم و اظهارنظر بسیار مهم در حوزه زنان و  حجاب شکل گرفت که ربط بسیار مهمی میان اجزاء مختلف آن وجود داشت. اسیدپاشی های اخیر آخرین تکه از این پازل است- لااقل تاجایی که ما از عرض و طول پازل مطلعیم- و بنابراین بسیار ساده اندیشانه است که فکر کنیم این آخرین تکه، تصادفا یا به دلایل صرفا اجتماعی و روانشناختی، فراهم آمده است. کسانی که این پازل را طراحی کردند، به این تکه آخر نیاز داشتند؛ بنابراین منطقی است اگر برای فراهم کردن آن تلاش کرده باشند. ممکن است به معنای اطلاعاتی کلمه شواهدی در اختیار نداشته باشیم که وجود یک توطه سازمان یافته پس این حوادث را اثبات کند، اما درحالی که همگان –و برخی با بی‌مبالاتی تمام- در حال توسل به فرضیه‌ها هستند، می‌توان استدلال کرد منطقی‌ترین فرضیه این است که با یک توطئه سازمان یافته مواجهیم.

دوم- در این چند ماه، هدف قرار دادن موضوع حجاب، به مثابه یک پروژه از جانب طرف های مختلف، تعقیب شده است. در گام اول، مقام های بلندپایه دولتی ظاهرا با هدف انتقاد از گشت‌های ارشاد به این اصل تاختند. پس از آن، جمعی از شبه روشنفکران سعی کردند در مبانی فقهی حجاب تشکیک کنند. هم زمان، به شیوه‌ای که به زحمت می‌توان باور کرد حداقل بخشی از آن سازمان یافته نیست، تجاهر به بی حجابی در برخی شهرهای بزرگ بویژه تهران شیوع پیدا کرد. رسانه های اصلاح طلب و بقایای فتنه 88 هم هرگاه بحث مقابله با بی حجابی به میان آمد، بلافاصله خود را طرف دعوا فرض کرده و از ادبیاتی از این نوع استفاده کردند که فقط بدحجابی منکر نیست بلکه اختلاس هم منکر است؛ گویی اولا اختلاس کنندگان کسی جز رفقای خود آنها بوده‌اند و ثانیا اینکه کسی در جایی و در زمانی خطا کرده مجوزی است برای اینکه آنها اکنون هر کار می خواهند بکنند! وقتی شهرداری تهران با رضایت کارمندانش طرح تفکیک محل کار مردان از زنان را اجرا کرد، پای احمد شهید هم به میانه داستان کشیده شد و او آنچنانکه که شرکای داخلی اش خواسته بودند تلاش کرد به مسئله بدحجابی جنبه حقوق بشری بدهد و بگوید حجاب نداشتن بخشی از حقوق ذاتی زنان است که در ایران از آنها سلب شده است! این فقط یک فهرست کوچک از مجموعه بزرگی از اقدامات و اظهارات است که با هماهنگی کامل در داخل و خارج از ایران تولید و بازنشر می شد و همه یک هدف داشت: تبدیل بدحجابی به بخشی از حقوق شهروندی.

سوم- از جنبه تحلیلی این تلاش‌ها چند هدف عمده داشته است:
1- جریانی در دولت تصور می کرد می تواند از این طریق برای خود سرمایه اجتماعی ایجاد کند.
2- جریانی در بیرون کشور، با علم به اینکه نظام هرگز از موضوع حجاب کوتاه نخواهد آمد، تلاش می کرد از این طریق شکاف میان نظام و طبقه متوسط شهری را تشدید کند.
3- هم زمان، یک جریان پیچیده‌تر هم دارای این هدف بود که به تدریج پدیده بدحجابی هم وسعت یابد و هم نوعی معنای سیاسی و مبارزاتی به آن بخشیده شود. راه اندازی کمپین آزادی های یواشکی نقطه شروع این جنبه از موضوع بود.
4- هدف دیگر این بود که مبارزه با بدحجابی برای نظام جمهوری اسلامی چنان پرهزینه شود که نظام نسبت به آن بی تفاوت شده و عملا آن را به رسمت بشناسد.
5- در نهایت، در صورت اجرای موفق این پروژه، بنا بود –و هست- از آن به عنوان مدلی برای حمله به سایر ارزش های دینی استفاده شود.

چهارم- حالا در این پرسش ها تامل کنید: چه کسی از این غائله سود می برد؟ یک نگاه کوچک به آنچه در یک هفته گذشته بویژه در اصفهان رخ داده ابهامی در این باره باقی نمی گذارد که بیشترین نفع این فاجعه به کلوپ مخالفان حجاب رسیده است. سوال بعدی این است: اگر کسی که مرتکب این جنایت شده آنطور که طایفه ضد انقلاب و رفقای داخلی شان ادعا می کنند جزو مومنان نگران از بدحجابی است، چرا هیچ یک قربانیان یک بدحجاب به معنی واقعی کلمه نیست؟ سوال دیگر: چه کسانی از اینکه فرصت لازم به پیگیری های اطلاعاتی و انتظامی داده شود و جنایتکار به دام بیفتد نگران هستند و تلاش می کنند پیشاپیش جامعه را  درباره هویت وی به جمع بندی برسانند؟ اینها در واقع سوال نیست؛ بلکه جواب‌هایی است که مسیری به سمت یافتن پاسخ بنیادین این ماجرا می گشاید.

پنجم-در 45 روز گذشته در واقع دو جنایت رخ داده که دومی از اولی بزرگتر است. جنایت اول اسیدپاشی به چهره چند زن و دختر مظلوم ایرانی بوده که بی شک پاسخی سزاوار خواهد گرفت. جنایت دوم را کسانی مرتکب شدند که بی‌هیچ حجت و قرینه‌ای انگشت اشاره خود را به سمت جوانان مومن و انقلابی گرفتند و به جامعه درباره هویت جنایتکاران آدرس غلط دادند. جنایت اول مدعیانی دارد و مامورانی کاربلد به تفحص درباره آن مشغولند. اما قربانیان جنایت دوم ظاهرا فریادرسی ندارند. اگر جنایت اول سازمان یافته هدفمند نباشد –که قطعا هست- جنایت دوم بی‌گمان دارای سازمان کاری بزرگ و پیچیده است که از داخل تا خارج ایران امتداد یافته است. اگر قربانیان جنایت اول چند زن و دختر مظلوم این مِلکند، قربانیان جنایت دوم شریف‌ترین مردان و زنان این کشورند که در آوردگاه های سخت از بذل جان هم دریغ نکرده اند. جنایت اول صورت خواهران این سرزمین را سوزانده و جنایت دوم دل و جان مادران و پدران آن را، بویژه آنها که فرزندانشان مساهله نکردند تا امروز کسانی توان معامله پیدا کنند. مدعیان جنایت اول می توانند تجمع کنند و شعار بدهند اما قربانیان جنایت دوم از ترس آنکه مبادا دشمن سوء استفاده کند، زبان در کام می‌کشند و خون می خورند. جنایت اول علیه آدمیان است و جنایت دوم علیه خداوندگار آدمیان. تقاضای ما این است: به هر دو جنایت رسیدگی کنید.

انتهای پیام/

http://www.tasnimnews.com/Home/Single/539626