بوی فتنه، استشمام می‌شود!
سه شنبه, ۶ آبان ۱۳۹۳، ۰۷:۳۵ ب.ظ
این مطلب، پیش از این، در لادستان منتشر شده است:
ماجرای اسیدپاشی چندی است که نقل مجالس شده و اذهان همه ایرانیان، از جوان تا پیر را مشغول کرده است.
گروه دین و مذهب لادستان - در اغلب تحلیل‌ها و یادداشت‌هایی که در این مورد نوشته شده، متهمی جز فردِ خاطی، گروهی را که چون آن را حامی و مشوق مجرم می‌دانند، از دم تیغ می‌گذرانند؛ بدون اینکه حتی هنوز پرونده قضایی جنایت تکمیل کرده باشند.
واضح است که هدف این نوشته، بریء جلوه دادن فرد پاشنده اسید از جرم نیست و قصدی به مراتب فرای این دارد.
در حالی‌که گروه حامیِ فردِ خاطی به زعم آن‌ها، بیش از هزارسال است برای زنی شیون‌و‌زاری می‌کنند که در کوچه‌های مدینه غریب بود؛ برای دیگر شیر زنی ضجه می‌زنند که در صحرای نی‌نوا، اسیر شیطان‌های مردم‌نمایی شد که فرمانده‌ی آن، هدفی جز حکومت ری و تمتع از گندم‌های آن نداشت؛ و برای دختری ۳ ساله به خود لطمه می‌زنند که در خرابه شام سیلی خورد.
این گروه به اصطلاح حامی، هنوز مسلمانند و معنای «المرأة ریحانة» را می‌دانند و بر آن پایبندند. در تایید این سخن، همین بس که بر کمپین‌های بیگانه محوری نظیر «آزادی‌های یواشکی» خط بطلان می‌کشند.
این حادثه دردناک که دقیقاً پس از تصویب چند بند از طرح «حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر» در مجلس شورای اسلامی اتفاق افتاد، پروژه‌ای بوده که از گذشته‌ها تاکنون ادامه دارد.
تخریب جریان مومن و انقلابی هدفی است که با هر چه پیش رفتن این سناریو مشخص‌تر می‌شود. این ماجرا، برآمده از اقدامات سید ضیاءالدین طباطبایی در سال ۱۳۲۷ است که نظیر آن در دولت اصلاحات در دو جریان روزنامه‌ها و قتل‌های زنجیره‌ای مشاهده شد و هدفی جزسرپوش گذاشتن بر اقدامات خلاف امنیت و دین و عرف دولت ندارد. این سیاستی است که دقیقاً دولت اصلاحات در سال‌های ۷۶ الی ۸۴ هر بار به بهانه‌ای، دنبال می‌کرد؛ تا جایی که بتواند اقدامات ننگین خود را در لوای آزادی‌خواهی غربی سانسور کند.
شک ندارم بر مبنای این تحلیل، مجرمان این جنایت اسیدپاشی بر دختران اصفهانی، کسانی‌اند جیره‌خوار غرب و مورد حمایت گروه‌های غرب‌گرای وطنی یا همان به اصطلاح «داعشی‌های وطنی».
گروهی که با پرستیژ انسان‌دوستی و دلسوزی مردم، فتنه‌هایی در این وطن به راه انداختند که اگرچه صدمات و خساراتی غیر قابل جبرانی به بار آورد اما نتیجه‌ای جز افزایش اقتدار نظام ولایت فقیه و کشور عزیزمان ایران نداشت. بوی فتنه، استشمام می‌شود! بنابراین هر چه بیشتر باید حواسمان را جمع کنیم تا قصد دشمن فتنه‌انگیر را که همانا ایجاد اغتشاش فکری و ذهنی مردم علیه جناح مومن و انقلابی کشور است را برملا کند.
« أَلَا إِنَّ الْفِتَنَ إِذَا أَقْبَلَتْ شَبَّهَتْ، وَ إِذَا أَدْبَرَتْ نَبَّهَتْ، یُنْکَرْنَ مُقْبِلَاتٍ وَ یُعْرَفْنَ مُدْبِرَات »
فتنه‌ها هنگامی که روی می‌آورند شبیه حق [و موجب اشتباه] می‌باشند، و آن‌گاه که می‌روند [و پایان می‌یابند] هشیار می‌سازند [و حقیقت خود را می‌نمایانند]. (قسمتی از خطبه ۹۳ حضرت امیر ع – نهج البلاغه: ترجمه علی شیروانی)
« وَ لَا یَحْمِلُ هَذَا الْعَلَمَ إِلَّا أَهْلُ الْبَصَرِ وَ الصَّبْرِ »
و این پرچم را نمی‌تواند بر دوش کشد مگر آن‌که اهل بصیرت و پایداری و آگاه به جریان حق است. (قسمتی از خطبه ۱۷۳ حضرت امیر ع - همان)
اسیدپاشی بر چهره‌ی افراد صرفاً حادثه‌ای در اصفهان نبوده و نیست؛ تهران، آذربایجان شرقی، قزوین، همدان، کرمان و کهگیلویه و بویر احمد نیز طی ۱۰ سال گذشته، شاهد این رویداد شوم بوده‌اند.
در حالی‌که گروه حامیِ فردِ خاطی به زعم آن‌ها، بیش از هزارسال است برای زنی شیون‌و‌زاری می‌کنند که در کوچه‌های مدینه غریب بود؛ برای دیگر شیر زنی ضجه می‌زنند که در صحرای نی‌نوا، اسیر شیطان‌های مردم‌نمایی شد که فرمانده‌ی آن، هدفی جز حکومت ری و تمتع از گندم‌های آن نداشت؛ و برای دختری ۳ ساله به خود لطمه می‌زنند که در خرابه شام سیلی خورد.
این گروه به اصطلاح حامی، هنوز مسلمانند و معنای «المرأة ریحانة» را می‌دانند و بر آن پایبندند. در تایید این سخن، همین بس که بر کمپین‌های بیگانه محوری نظیر «آزادی‌های یواشکی» خط بطلان می‌کشند.
این حادثه دردناک که دقیقاً پس از تصویب چند بند از طرح «حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر» در مجلس شورای اسلامی اتفاق افتاد، پروژه‌ای بوده که از گذشته‌ها تاکنون ادامه دارد.
تخریب جریان مومن و انقلابی هدفی است که با هر چه پیش رفتن این سناریو مشخص‌تر می‌شود. این ماجرا، برآمده از اقدامات سید ضیاءالدین طباطبایی در سال ۱۳۲۷ است که نظیر آن در دولت اصلاحات در دو جریان روزنامه‌ها و قتل‌های زنجیره‌ای مشاهده شد و هدفی جزسرپوش گذاشتن بر اقدامات خلاف امنیت و دین و عرف دولت ندارد. این سیاستی است که دقیقاً دولت اصلاحات در سال‌های ۷۶ الی ۸۴ هر بار به بهانه‌ای، دنبال می‌کرد؛ تا جایی که بتواند اقدامات ننگین خود را در لوای آزادی‌خواهی غربی سانسور کند.
شک ندارم بر مبنای این تحلیل، مجرمان این جنایت اسیدپاشی بر دختران اصفهانی، کسانی‌اند جیره‌خوار غرب و مورد حمایت گروه‌های غرب‌گرای وطنی یا همان به اصطلاح «داعشی‌های وطنی».
گروهی که با پرستیژ انسان‌دوستی و دلسوزی مردم، فتنه‌هایی در این وطن به راه انداختند که اگرچه صدمات و خساراتی غیر قابل جبرانی به بار آورد اما نتیجه‌ای جز افزایش اقتدار نظام ولایت فقیه و کشور عزیزمان ایران نداشت. بوی فتنه، استشمام می‌شود! بنابراین هر چه بیشتر باید حواسمان را جمع کنیم تا قصد دشمن فتنه‌انگیر را که همانا ایجاد اغتشاش فکری و ذهنی مردم علیه جناح مومن و انقلابی کشور است را برملا کند.
« أَلَا إِنَّ الْفِتَنَ إِذَا أَقْبَلَتْ شَبَّهَتْ، وَ إِذَا أَدْبَرَتْ نَبَّهَتْ، یُنْکَرْنَ مُقْبِلَاتٍ وَ یُعْرَفْنَ مُدْبِرَات »
فتنه‌ها هنگامی که روی می‌آورند شبیه حق [و موجب اشتباه] می‌باشند، و آن‌گاه که می‌روند [و پایان می‌یابند] هشیار می‌سازند [و حقیقت خود را می‌نمایانند]. (قسمتی از خطبه ۹۳ حضرت امیر ع – نهج البلاغه: ترجمه علی شیروانی)
« وَ لَا یَحْمِلُ هَذَا الْعَلَمَ إِلَّا أَهْلُ الْبَصَرِ وَ الصَّبْرِ »
و این پرچم را نمی‌تواند بر دوش کشد مگر آن‌که اهل بصیرت و پایداری و آگاه به جریان حق است. (قسمتی از خطبه ۱۷۳ حضرت امیر ع - همان)
اسیدپاشی بر چهره‌ی افراد صرفاً حادثه‌ای در اصفهان نبوده و نیست؛ تهران، آذربایجان شرقی، قزوین، همدان، کرمان و کهگیلویه و بویر احمد نیز طی ۱۰ سال گذشته، شاهد این رویداد شوم بوده‌اند.